TORNIK

Za ljubitelje skijanja, na 9 km od turističkog centra Zlatibora, na nadmorskoj visini od 1110-1490m, nalazi se ski centar Tornik. Ukupan kapacitet skijališta je oko 5.400 skijaša na sat. Centar je opremljen šestosednom žičarom, kao i sa dva ski lifta tipa ”sidro”. Četri staze, Čigota, Tornik, Ribnica i Zmajevac, pokrivene su sistemom za veštačko osnežavanje, tako da ovaj ski centar više ne zavisi od vremenskih uslova. Takođe sadrži i dečije igralište i karusel. Ukupna dužina ski staza iznosi oko 7000 metara. Staze Tornik i Zmajevac u Ski centru Tornik dobile su homologaciju za organizovanje slalom i veleslalom trka.

MOKRA GORA I DRVENGRAD

Mokra Gora je dolina smeštena između Zlatibora i Tare. Na nju se nadovezuje Šarganski prevoj, koji spaja najviši vrh Tare sa Zlatiborom. Ovom dolinom je do 1974. godine prolazila jedna od najlepših železnickih trasa na svetu. Danas voz opet saobraća, ali kao turistička atrakcija. Od Mokre Gore do stanice Šargan Vitasi proći ćete kroz 22 tunela, preko pet mostova, savladati visinsku razliku od 300 metara i sve to na ukupnoj razdaljini od 15440m. Parna lokomotiva kreće se prugom koja pravi putanju u obliku broja 8, pa se zato i naziva „Šarganska osmica.“ Duž pruge se nalazi i veći broj eksponata, starih lokomotiva i vagona, koji su zaštićeni kao spomenici tehničke kulture, što ovaj prostor čini jedinstvenim otvorenim muzejom.

Veliku atrakciju, takođe, predstavlja i etno naselje „Drvengrad“, na uzvišenju Mećavnik, koje je sagrađeno prema ideji našeg cuvenog filmskog režisera Emira Kusturice. Za izgradnju sela korišćene su autentične brvnare iz ovog kraja, koje su prenete na ovu lokaciju. Najstarija od njih datira od pre 90 godina. Drvengrad je jasno formiran u okvirima pravougaonog trga, čija je glavna osa određena ulaznom kapijom i položajem male drvene crkve. Trg, koji je popločan drvenom kockom i secenim pragovima, formiraju brvnare, a u svakoj od njih je ponešto od urbanog sadržaja, poslastičarnica, prodavnica lokalne narodne radinosti, galerija slika, biblioteka, restoran i bioskop.

MANASTIR UVAC I DUBRAVA

Manastir Uvac smešten je u dnu kanjona reke Uvac, u selu Stublo, na nadmorskoj visini oko 520m. Ušuškan je među obroncima obližnjeg vrha Hum (1120m n/v) sa Zlatiborske strane, i vrha Kobilja Glava (1127m n/v) sa Pribojske strane. Manastir Uvac potiče iz Srednjeg veka. Predanja kažu da je manastir zadužbina Nemanjića, da je sagrađen tokom 12. i 13. veka i da je posvećen rođenju Presvete Bogorodice. Tokom svog srednjovekovnog postojanja, manastir Uvac je važio za jedan od bogatijih manastira, okružen plodnom zemljom koju plavi reka Uvac. Do ovog manastira se, međutim, može stići isključivo terenskim vozilom.

U blizini manastira Uvac nalazi se i manastir Dubrava, čije su ruševine otkrivene tek 1999. godine. Legenda kaže da je Otac Danilo, monah sa Hilandara, te godine usnio san u kome mu se prikazao patrijarh German, koji mu je poručio da pronađe izgubljeni manastir u kome se krije veliko blago. Tako se otac Danilo obreo u manastiru Uvac, u čijoj blizini je ugledao stablo hrasta koje mu je privuklo pažnju. U blizini tog hrasta ubrzo je otkrio ostatke nekadašnjeg manastira Dubrava. Zanimljivo je i to što do pre desetak godina i nije postojao put do manastira, već ga je tada vojska probila miniranjem.

VODICE

Jedan od najlepših pejzaža na Zlatiboru možete pronaći na Vodicama. Pitoma planinska rečica krivuda kroz livade između bregova, okružena starim borovima samcima. Magistralni put jednim delom prolazi paralelno sa ovom rečicom, što posetiocima daje predivan pogled, naročito u vreme zalaska sunca. Preko visoravni teče rečica, po kojoj se predeo zove Vodice. Ta reka je, ustvari, zlatiborski Crni Rzav. Osim jednog hotela i nekoliko vikendica Vodice nemaju turističko naselje, tako je veliki predeo Vodica izvorno sačuvan. Prvomajski uranak na Vodicama zaokupi najviše posetilaca, mada se piknik može napraviti uvek kad postoji dobra volja.

ETNO SELO SIROGOJNO

Muzej „Staro selo“ nalazi se u Sirogojnu, 30 km nadomak Zlatibora. To je muzej pod otvorenim nebom i predstavlja život i stambenu kulturu zlatiborskih seoskih porodica krajem 19. i početkom 20. veka. Prostire se na površini od 5 hektara i sadrži oko 50 objekata koji su dislocirani i preneti iz okolnih zlatiborskih sela. Izabrane građevine predstavljaju bogatsvo arhitekture i razvoj kulture stanovanja zlatiborskog kraja, a ujedno pokazuju društvene i privredne odnose na selu. Znanje i veština sa kojom je obrađeno drvo dostigli su visok stepen, što ova zdanja svrstava u red značajnih graditeljskih ostvarenja. Tokom sezone organizuju se likovni, književni, muzički i drugi susreti, izložbe, predavanja i letnje škole.

ANDRIĆGRAD I VIŠEGRAD

Andrićgrad je zdanje posvećeno jedinom srpskom nobelovcu sa idejom da spaja neizmirene istorijske periode na našim prostorima, da promoviše turizam, kulturu, umetnost, mir, jednakost među ljudima, rasama i polovima, širi pismenost i plemenitost i spaja i ujedinjuje narode, regione i svet. Smešten je na poluostrvu između reka Drine i Rzav, na nekih 300 metara od višegradske ćuprije. Andrićgrad je nastao kao ideja Emira Kusturice o kamenom srednjovekovnom gradu inspirisanom delima i likovima nobelovca Ive Andrića. U arhitektonskom pogledu sam grad je mešavina različitih epoha i stilova koji su se smenjivali kroz istoriju ovog područija: vizantijski stil, otomanski period, renesansa, klasicizam.

Opština Višegrad poznata je po svom kamenom, 500 godina starom mostu, svima poznatijem kao “Na Drini ćuprija”. Most je dug oko 250 metara i širok oko 10 metara, osim na sredini gdje je proširen sa dve terase, sa svake strane po jedna. Taj deo mosta zove se kapija. Most je izgrađen u periodu od 1571. do 1577. godine, a gradio ga je tada najčuveniji turski arhitekta Kodža Mimar Sinan. Izgrađen je u istočnjačkom stilu i predstavlja remek delo tadašnje građevine. Ovaj most je inspirisao i najpoznatije književno delo našeg jedinog nobelovca Ive Andrića.

STOPIĆA PEĆINA

Stopića pećina nalazi se na severoistočnoj strani Zlatibora, pored mesta Rožanstvo. Pećina je otkrivena 1901. godine i sastoji se iz pet celina: Svetla dvorana, Tamna dvorana, Velika sala sa kadama, Kanal sa kadama i Rečni kanal. Turistički deo pećine ima nekoliko atraktivnih elemenata, kao što su: prostrani ulaz, dugure (otvori na tavanici), siparska kupa „Pseće groblje“, vodopad „Izvor života“ i, pre svih, niz bigrenih kada koje se ubrajaju u najveće i najdublje (preko 7 metara) od svih pećina u Srbiji. Kade su periodično poplavljene, a neke od njih su postale jezera.

POTPEĆKA PEĆINA

Potpećka pećina je zaštićeno prirodno dobro. Nalazi se u selu Potpeć nedaleko od Užica. Potpećka pećina je dugačka 10 kilometara, ali je posetiocima na razgledanje dostupno 555 metara. Na ulazu u pećinu koji se nalazi na litici visokoj 72 metra, čeka oko 200 stepenika. Otvor Potpećke pećine, visine oko 50 metara i širine 12 metara pri dnu, spada u najviše pećinske ulaze u Srbiji. Iz pećine, u kojoj je temperature samo 9 stepeni, izbijaju dva vrela koja čine dva kilometra dugu reku Petnicu. U pećini se nalazi obilje stalaktita i stalagmita, a oblici podsećaju na zmajeve, kamile, orlove, sove, ribe…

VODOPAD U GOSTILJU

Selo Gostilje nalazi se nadomak Zlatibora. Udaljeno je 250 km od Beograda, 30 km od Užica i oko 20 km od centra Zlatibora. Ukoliko se ide iz pravca Užica, treba pratiti put prema Sirogojnu, preko Bele Zemlje. Tako se stiže do raskrsnice koja odvaja prema ovom ušuškanom selu. Posebno obeležje ovog kraja je vodopad na Gostiljskoj reci. Sam prilaz vodopadu ne predstavlja problem. Nadomak njega stiže se autom prateći makadam, a nekoliko utabanih stazica ide direktno do vode. Čitav prostor oko vodopada predstavlja malu oazu netaknute prirode. Skladno raspoređene stene prekrivene mahovinom i voda koja se probija kroz njih praveći brzake, čine impresivnu sliku. A kao kruna svega – vodopad! Mlaz vode koji pada sa oko 20 metara suvereno dominira ovim prostorom.

NACIONALNI PARK TARA

Nacionalni park Tara obuhvata površinu od 19.175 hektara na najvišem delu planine Tare i nalazi se na teritoriji opština Bajina Bašta i Užice, u zapadnom delu Republike Srbije. Ovo je tipično šumsko područje, a po svojoj očuvanosti i raznovrsnosti šumskih ekosistema, od kojih su mnogi reliktnog karaktera, spada u najbogatija i najvrednija šumska područja Evrope. Posebnu vrednost i značaj ima Pančićeva omorika (Picea omorika), endemična i reliktna vrsta, koja je kanjonima i klisurama srednjeg toka rek Drine uspela da preživi zadnje ledeno doba. Na području parka nalaze se i brojni arheološki lokaliteti i spomenici kulture koji datiraju od neolita pa do savremenog doba.